Wednesday, April 25, 2012

ដង​ស្ទឹង​សង្កែ [ស៊ីន ស៊ីសាមុត]



១. ដង​ស្ទឹង​សង្កែ​ខែ​លិច​ផុត​ទៅ តោ​ឈរ​យាម​ផ្លូវ នៅ​ក្បាល​ស្ពាន​ថ្ម ស្រមោល​ធម្មជាតិ​ខំ​រំលេច​ពណ៌ សូរ​រថភ្លើង​ចរ អង្រួន​រាត្រី។
២. ផ្ទះ​ដំបូល​ស្បូវ​នៅ​ត្រើយ​ខាង​កើត ជា​ភូមិកំណើត ឋាន​ស្នេហ៍​កវី ដើម​ផ្លូវ​មាន​គេ​លក់​នំ​ចំណី ឥឡូវ​រឿង​ថ្មី ឲ្យ​យើង​ភ្លេច​អស់។
បន្ទរ. អូន​កុំ​ជេរ​ស្ទឹង បើ​ខឹង​នឹង​បង ទុក​គ្រាន់​ដើរ​ឆ្លង​នឹក​រឿង​ស្រណោះ ទឹក​អើយ ហូរ​ទៅ​កុំ​នៅ​ក្រៀម​ក្រោះ នាំ​ដួង​ចិត្ត​ស្មោះ​ទៅ​ប្រាប់​នាង​ផង។
៣. ឱ! ស្ទឹង​សង្កែ​ធ្លាប់​តែ​ផ្ញើ​ចិត្ត ពេល​យប់​ងងឹត ស្ទាប​អង្អែល​ថ្នម បើ​ឈប់​ស្នេហា​សូម​ខ្លួន​ជា​បង បាន​ជួប​ម្ដងៗ ញញឹម​គ្មាន​ឈប់។

(បន្ទាប់​មក បន្ទរ និង ៣)

0 comments:

Post a Comment